Ruimte maken door en voor nieuwe allianties in rurale planningsprocessen.

De laatste decennia is het (plannings)beleid, volledig in lijn met de evolutie naar toenemende governance, steeds meer gaan focussen op multi-stakeholder processen. Maar die verbrede focus heeft niet verhinderd dat planning nog steeds gezien wordt als een zeer bureaucratisch proces dat veelal onvoldoende kansen biedt aan innovatie. In Vlaanderen veroorzaken onder andere rurale planningsprocessen heel wat discussie en conflict. Daarbij valt vaak de kritiek dat ze leidden tot een onproductieve stellingenoorlog die geen ruimte laat voor vernieuwing, letterlijk noch figuurlijk. Behalve aandacht voor participatie, communicatie en andere vormen van distributieve en procedurele rechtvaardigheid, lijken daarom ook meer creatieve oplossingen en nieuwe instrumenten nodig om uit de impasse te raken. De Pilootprojecten Productief Landschap (PPPL) zijn zo'n nieuw instrument dat beleidsmatige en ruimtelijke innovatie op vlak van rurale ontwikkeling voor ogen heeft. Behalve letterlijk ruimte te maken via inhoudelijke creativiteit en terreinrealisaties, ambieert het piloot-traject ook figuurlijk ruimte te maken voor nieuwe actoren, allianties en partnerschappen. Deze paper bespreekt de governance-kant van het piloot-traject. Zonder samenwerking immers geen traject en geen inhoud.