Onderzoek naar meer diervriendelijke huisvestingssystemen voor konijnen

Algemeen kader

Dit onderzoek focust op innovatieve huisvestingssytemen voor konijnen. Hoe kunnen we een parksysteem voor voedsters en hun nesten ontwikkelen, dat voldoet aan de nieuwste verzuchtingen inzake dierenwelzijn, dat tegelijk compatibel is met moderne managementprocedures en dat bovendien de problemen met agressie minimaliseert? Dat is de centrale onderzoeksvraag. Met een uitgebreide empirische studie worden de data verzameld.

Onderzoeksaanpak

Wij vergelijken eerst de productiecijfers, het welzijn en de gezondheid van de konijnen die gehouden worden in conventionele voedsterkooien, in groepsparken met draadbodem, en in groepsparken met een plastiekroostervloer.  We bestuderen daarnaast de invloed van opfokcondities, extra schuilmogelijkheden, en extra verrijking op de factor agressie. We berekenen in welke mate het agressief gedrag valt te voorspellen aan de hand van gedragstesten en fysiologische kenmerken. Ook werken we in internationaal verband aan het ontwerp van een welzijnsevaluatie protocol voor konijnenbedrijven. We onderzoeken  de validiteit van diverse angsttesten met het oog op gebruik binnen een dergelijk protocol.

Relevantie/Valorisatie

Hoewel het uitgeteste groepspark voor voedsters niet tot grote productieverliezen of gezondheidsproblemen leidde, waren de welzijnsvoordelen ook beperkt (er was iets meer voortbeweging en sociaal gedrag in het groepspark, maar er werd ook meer gevochten). De plastic roostervloer had een preventief effect op het ontstaan van voetzooldermatitis en had geen negatief effect op diergezondheid of productie. De alternatieve opfokstrategie (groepsopfok) en het aanpassen van de groepsgrootte (van 4 naar 8 voedsters) leidde niet tot een duidelijke verbetering van het welzijn van de voedsters. De validiteit van de onderzochte angsttesten liet te wensen over.

Financiering
Collectief 'Eigen Inbreng'
FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de voedselketen en Leefmilieu

Externe partner(s)
Ugent - Fac. Diergeneeskunde