Algemeen kaderVia welke aanpak en methode kunnen we GGO’s (in voeding en voeder) die (nog) niet zijn geautoriseerd in Europa opsporen en herkennen? Deze onderzoeksvraag van het ILVO-project GMODETEC kadert in de Europese ambitie om een krachtig technisch-experimenteel kader uit te bouwen rond GGO detectie. De mogelijkheden voor de detectie van niet-geautoriseerde GGO’s vergen kennis van (1) de DNA sequentie van relevante genetische modificaties en (2) de GGO samenstelling en autorisatiestatus van de producten die zich op de markt bevinden. Transgene voedingsproducten en veevoeders die op de Europese markt gebracht worden dienen te voldoen aan een uitgebreide en complexe wetgeving. Een waterdichte, intensieve en continu geactualiseerde opsporing van niet-geautoriseerde GGO’s op de Europese markt moet verhinderen dat de strenge autorisatieprocedure ter zake wordt uitgehold of omzeild.
OnderzoeksaanpakAfhankelijk van de beschikbare kennis hanteren we twee complementaire strategieën voor de detectie van genetisch gewijzigd (GG) materiaal van onbekende oorsprong (inclusief niet-geautoriseerde GGO’s) in voedingsproducten en veevoeder. In de eerste strategie baseren we ons op moleculaire analytische detectie en ontwerpen we specifieke analytische testen aan de hand van door ons gekende GGO DNA sequenties. We maken een vergelijkende analyse van alle momenteel beschikbare officiële DNA sequenties van GGO’s en bouwen PCR methoden die gemeenschappelijke ("screening") transgene sequenties detecteren. Vervolgens identificeren en kwantificeren we het aanwezig transgeen materiaal op basis van een mathematisch model. In de tweede strategie passen we de zogenaamde “whole genome analysis” technologie aan aan de specificiteit van de GG produkten om een kwantitatief “GGO paspoort” van een product te genereren. We baseren ons daarbij op systematisch verzamelde kennis van de GGO product-samenstelling en de authorisatiestatus, zodat we potentieel niet-geautoriseerde, verdachte producten efficiënt kunnen selecteren.
Relevantie/ValorisatieEr zijn twee belangrijke valorisaties in dit onderzoek: We hebben een protocol voor anker-PCR fingerprinting ontwikkeld en verder geoptimaliseerd. En we hebben twee slim geïntegreerde alternatieve strategieën opgezet (en volledig uitgewerkt) om de samenstelling van een GGO monster, inclusief de detectie en karakterisering van niet-geautoriseerde GGO’s te bepalen. Die competentie heeft ons finale doel een stap dichterbij gebracht, nl. de ontwikkeling en optimalisatie van een zgn. ‘GGO-paspoort’ identificatietechnologie. De alternatieve strategieën voor het opsporen van niet-geautoriseerde GGO’s zijn inmiddels via peer-review papers beschikbaar gesteld.