Optimaliseren van nutriëntenkringlopen in de rundveesector door het verhogen van de humaan eetbare eiwitefficiëntie via het voeder en de stikstofefficiëntie in de koe.

Algemeen kader

Dit project mikt op een betere eiwitefficiëntie bij onze koeien, waardoor ze een kleinere ecologische voetafdruk krijgen. Het eiwit in het voeder, vaak afkomstig van sojaschroot, weegt op het klimaat en ook, via de omzetting van eiwit naar ammoniak in de urine, op de stikstofemissie. De onderzoekers bekijken drie zaken: de haalbaarheid van tout court een lager eiwitgehalte in het voer, alternatieven voor soja, eiwitten die niet rechtstreeks door de mens kunnen worden gegeten (dus logischer passen in kringloop-voeder, zijnde het nuttig wegwerken van reststromen), etc. De uitdagingen voor de rundveehouderij op ecologisch en economisch vlak zijn niet min: een hoge milieu- en klimaatimpact, maatschappelijke vragen rond dierlijke eiwitten in de humane voeding, de koolstofvoetafdruk van het soja- en granengebruik, de prijsvolatiliteit van de voedercomponenten (dus economische onzekerheid) en de stikstofregels. De rundveesector moet tegen 2030 de vooropgestelde ammoniakreductie behalen van -15 % voor vleesvee en melkvee en -20 % voor mestkalveren (t.o.v. 2015).

Onderzoeksaanpak

Het project KringloopKoe optimaliseert de nutriëntenkringlopen via het voeder door te sleutelen aan de humaan-eetbare-eiwitefficiëntie en aan de stikstofefficiëntie in de koe. De eerste efficiëntieparameter verbetert door het integreren van niet-humaan eetbare, circulaire voedermiddelen (bijproducten of reststromen uit de voedingsindustrie) in het rundveerantsoen. Het gevolg is dan een lager verbruik van sojaschroot, eiwitrijke krachtvoeders en granen. Het tweede topic - stikstofefficiëntie van runderen bij laag-eiwit-rantsoenen - wordt aangevlogen via testen van het gebruik van specifieke additieven of voederstrategieën. Idealiter krijg je daarbij dezelfde melkproductie met minder voedereiwit en een lagere ammoniakuitstoot. 

Relevantie/Valorisatie

Het project levert wellicht een mooie economische impact: minder dure voederkosten doordat er bij- en reststromen en laag-eiwit rantsoenen kunnen worden geïntroduceerd.  Als dat lukt kan de imminente inkrimping van de sector minder drastisch zijn. De gunstige maatschappelijk effect bestaat uit de verbetering van het milieu en klimaat en van het welbevinden van landbouwgezinnen. De onderzoekers focussen op een snelle implementatie van hun resultaten: er komen implementatietrajecten op praktijkbedrijven en vooral ook interessante rekenmodules in die in bestaande praktijktools worden geïntegreerd. We mikken vb. op een module 'eetbare eiwitefficiëntie' binnen KLIMREK  en op een rantsoentool die de eetbaar-eiwit gehaltes van voedermiddelen en het aminozuurniveau incorporeert. De cijfers uit deze (gebruikte) tools hebben het bijkomend voordeel voor de boer dat zijn bedrijfsinspanningen qua duurzaamheid kwantificeerbaar én zichtbaar worden.  Er zijn veel verspreidingsinspanningen en -middelen zijn ingepland (demo- en studiedagen, publicaties, praktijkfiches en bedrijfsbezoeken). Via het Rundveeloket blijven de resultaten ook na afloop van het project verankerd. 

Externe partner(s)
Inagro