Een eiland als mogelijkheid: Een denkexcursie naar de Vlakte van de Raan

Ruimtelijke planners en ontwerpers zijn doorgaans ‘landrotten’: hun denkkader, tools en lexicon zijn afgesteld op het droge. Maar de zee lonkt. Dit gebied lijkt immers ongerepte ruimtelijke mogelijkheden te bieden, van luchthavens, diepzeehavens,
kusteilanden, windturbineparken, energieatollen tot geheel nieuwe steden. Ook in het vraagstuk omtrent klimaatadaptatie lijkt de zee een erg aanlokkelijk werkveld. Kunnen we de kust beschermen door ingrepen in zee, zonder het huidige ruimtegebruik aan de kust te (ver)storen? Neem nu de monding van de Westerschelde …
Een kritische kanttekening bij het toekomstverhaal van de Vlaamse Baaien.

Dit artikel beschrijft de resultaten van een ontwerpend onderzoek op zee dat plaatsvond in het kader van het Ccaspar-onderzoek naar klimaatadaptatiestrategieën voor de Belgische kustzone1. Dat onderzoek leidde naar de Vlakte van de Raan, een ondiepe zandplaat in de monding van de Westerschelde. Ze vormt een strategische locatie omdat diverse klimaatgerelateerde problemen en socioeconomische ontwikkelingen er samenkomen.